Η ψηφιακή χαρτογράφηση σπίλων αποτελεί την πιο αξιόπιστη μέθοδο έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του δέρματος. Μια ειδική κάμερα καταγράφει τους σπίλους (ελιές) που υπάρχουν διάσπαρτα στο σώμα και βοηθαει τον γιατρο να τους βαθμολογισει συμφωνα με διεθνή κριτήρια, σε ύποπτους, καλοήθεις ή κακοήθεις. Οι εικόνες από κάθε ελιά του σώματος καταγράφονται, χαρτογραφούνται και αποθηκεύονται σε ατομικό αρχείο. Με ειδικό υπολογιστικό πρόγραμμα, αναλύεται κάθε σπίλος και εξάγεται το ποσοστό επικινδυνότητας, που μας βοηθά στην τελική απόφαση για αφαίρεση ή παρακολούθηση του σπίλου. Ακόμα και για αισθητικούς λόγους, αν πρόκειται να γίνει αφαίρεση μιας ελιάς, είναι απαραίτητο να προηγηθεί εξέταση.

Πρόκειται για ανώδυνη εξέταση, χωρίς ακτινοβολία και είναι κατάλληλη για όλες τις ηλικίες.

Πώς γίνεται η διάγνωση της Ψηφιακής Χαρτογράφησης Σπίλων;

Α. Περιέχει ένα σύστημα διάγνωσης βασισμένο σε πάνω από 40 παραμέτρους που έχουν να κάνουν με την ηλικία, το φύλο, τον τύπο δέρματος, τον κανόνα ABCD (όπου Α=asymmetry, B=border, C=color, D=diameter ) κ.ά., δίνοντας πλήρη και ακριβή διάγνωση για κάθε αλλοίωση του δέρματος.

Β. Διαθέτει επίσης, ειδικό πρόγραμμα ανάλυσης σπίλων με εφαρμογή των καθιερωμένωνκριτηρίων 3 Point, 7 Point Checklist και το πρόγραμμα ανάλυσης να δίνει πληροφορίες για τις διαστάσεις και την μορφολογία του σπίλου.

Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την επικινδυνότητα ενός σπίλου;

 Α. Η διάγνωση ενός σπίλου γίνεται έπειτα από κλινική εξέταση και χαρτογράφηση από ειδικό ιατρό και η θεραπεία διαφοροποιείται ανάλογα με τη διάγνωση. Ο βαθμός επικινδυνότητας κάθε σπίλου εξαρτάται από:

• την ύπαρξη ή όχι ασυμμετρίας
• αν τα όρια της βλάβης είναι ακανόνιστα
• το χρώμα
• τη διάμετρο του σπίλου

Μεγάλη σημασία έχει η οποιαδήποτε αλλαγή του σπίλου. Εξέλκωση, αιμορραγία, κνησμός η οίδημα αυξάνουν την επικινδυνότητα του σπίλου και χρήζει άμεσης εξέτασης.

Β. Η λίστα των επτά σημείων προτάθηκε από τον Argenziano το 1998 ως ένας εναλλακτικός αλγόριθμος αναγνώρισης του μελανώματος, βασιζόμενος όπως και η μέθοδος του Menzies στην αναγνώριση προτύπων (δομών) που εμφανίζονται σε μελανώματα. Η λίστα των επτά σημείων – όπως μαρτυρά και το όνομά της – βασίζεται στην εύρεση επτά προτύπων, τα οποία αποτελούν είτε μείζονα είτε ελάσσονα κριτήρια για την κατηγοριοποίηση του σπίλου. Θέτοντας για τα μείζονα κριτήρια 2 μονάδες και για τα ελάσσονα κριτήρια 1 μονάδα (τα μείζονα κριτήρια είναι διπλάσιας σημασίας από τα ελάσσονα), μπορεί να βαθμολογηθεί ο κάθε εξεταζόμενος σπίλος ανάλογα με την ύπαρξη του κάθε ενός από τα 7 πρότυπα. Στη περίπτωση που το άρθροισμα των βαθμών ξεπερνά τους 3 πόντους, τότε έχουμε πιθανότητα 95% (δηλαδή ευαισθησία) να είναι μελάνωμα. Σε αντίθετη περίπτωση (βαθμολογία < 3) ο σπίλος θεωρείται καλοήθης.

Ποια είδη σπίλων υπάρχουν; 

Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι (κοινές ελιές) διακρίνονται σε πολλές μορφές, όπως χοριακοί, μικτοί, σπίλος του Shutton. Άλλα είδη σπίλων είναι ο σπίλος του Backer, ο σπίλος του Ota, ο κυανός σπίλος, ο σπίλος του Spitz, ο σμηγματογόνος σπίλος, ο αγγειακός σπίλος και ο φαγεσωρικός σπίλος.